Chronische slapeloosheid: versla het probleem. Dit is de titel van het nieuwe boek van William van der Klaauw (Slaapwijzer.net). Maar biedt het eindelijk een echte oplossing voor mensen die al jarenlang kampen met slaapproblemen, of is het weer een nieuwe methode die uiteindelijk niet veel oplevert? In deze recensie helpen we je om dat te ontdekken, aan de hand van een gesprek met Lisette. Zij ging enkele weken geleden aan de slag met de ‘monster-methode’ en deelt haar ervaringen.
De nachten bleven verstoord
Lisette (haar volledige naam is om werkredenen niet gedeeld) kampt sinds de geboorte van haar tweede kind – ruim 18 jaar geleden – met aanhoudende slaapproblemen. “Mijn zoontje sliep op een gegeven moment goed door, maar mijn gebroken nachten bleven. Slapen, wat voorheen vanzelf ging, was ineens niet meer vanzelfsprekend. Elke nacht ging ik naar bed met de gedachte dat het vast weer een slechte nacht zou worden.”
Het brein in overdrive
Dit werd een self-fulfilling prophecy, zoals Lisette ontdekte. “In slaap vallen ging vaak nog wel, maar na de eerste keer wakker worden, begon het echte probleem. Mijn brein stond dan in een soort overdrive, waardoor ik wist dat het een enorme uitdaging zou worden om weer in slaap te vallen. Meestal ging ik dan naar beneden om een kopje ‘slaapthee’ te drinken en probeerde ik opnieuw in slaap te komen met ontspanningsoefeningen. Maar vaak werd ik geteisterd door paniekgedachten, omdat ik inmiddels goed wist hoeveel impact slaaptekort op mijn leven had.”
Het voelde beter buiten bed
Lisette viel vaak weer in slaap, maar dit was meestal van korte duur. “Rond 5 uur werd ik weer wakker, met hetzelfde gevoel van alertheid. Soms probeerde ik weer in slaap te vallen, maar meestal wist ik dat het zinloos was. Dan ging ik maar beneden op de bank liggen, waar ik me gek genoeg vaak comfortabeler voelde dan in bed.”
Leven als een zombie
Met een constant gevoel van vermoeidheid ging Lisette jarenlang door het leven. “In de nacht voel je je niet echt een slaaptijdgenoot en overdag niet een ‘wakker’ persoon. Deze uitspraak uit een film vat de eenzaamheid van slapeloosheid goed samen. Mijn leven trok aan mij voorbij, zonder dat ik er echt geestelijk bij was, maar ik deed mijn best om mijn verantwoordelijkheden te blijven dragen. Mijn gezin had altijd mijn prioriteit, en op mijn werk, gelukkig parttime, probeerde ik mijn best te doen.”
Een nieuw inzicht in haar strijd
Accepteren dat het zo moest blijven paste niet bij Lisette, en dus zocht ze naar een oplossing voor haar slapeloosheid. “Door de jaren heen heb ik van alles geprobeerd, maar zonder resultaat. Ik las boeken, volgde cursussen, slikte supplementen, deed yoga- en meditatie-oefeningen, en zelfs onderzocht ik mijn slaap in een kliniek. Ik had altijd wel wat slaapmedicatie liggen voor de echt zware nachten. Pas recent ontdekte ik iets belangrijks in mijn strijd om beter te slapen…”
Het leek haar persoonlijk aan te spreken
Lisette kreeg dit besef tijdens het lezen van het boek Chronische slapeloosheid: versla het ‘monster’. “Ik was eerst huiverig om weer een boek over slaap te lezen, maar de beschrijving sprak me direct aan. Het leek echt over mij te gaan, en omdat ik geen risico liep – het geld zou teruggegeven worden als het niet zou werken – besloot ik het een kans te geven. De volgende dag lag het boek al in de brievenbus en begon ik te lezen.”
Een gemengd gevoel
Het boek was geen zware opgave om door te nemen. “Het is een levendig boek dat prettig leest. Het zit vol inspirerende citaten, praktijkvoorbeelden, extra uitleg en af en toe een humoristische noot. Maar natuurlijk is de inhoud het belangrijkste. De tips en inzichten gaven me een dubbel gevoel. Enerzijds voelde ik opluchting, omdat ik instinctief begreep dat de enige werkbare manier voor mij om mijn slaapprobleem aan te pakken hier lag. Ik zag weer licht aan het einde van de tunnel.”
Tegelijkertijd de confrontatie met haar verleden
Het lezen van het boek was echter ook confronterend voor Lisette. “Het werd me duidelijk dat ik jarenlang tegen de stroom in had gezwommen, wat mijn slaapprobleem alleen maar groter maakte. Door dag en nacht, bewust of onbewust, voortdurend met slaap bezig te zijn, had ik mijn eigen ‘monster’ gecreëerd, waardoor mijn angsten telkens versterkt werden. Het is best logisch dat ik ’s nachts wakker werd, volledig gespannen, als slapen aanvoelde als topsport.”
Slaap is nu zorgelozer
Lisette wil nog niet volledig concluderen dat ze het probleem heeft overwonnen, maar voelt wel dat ze op de goede weg zit. “Door het lezen van het boek is veel onnodige spanning van mij afgevallen, waardoor slapen veel meer zorgeloos aanvoelt. Dit merk ik ook in de nachten, want ik slaap al beter. Toch ben ik er nog niet, maar met de oefeningen die ik volg, breek ik vastgeroeste patronen, zowel gewoonten als gedachten, en merk ik dat ik stap voor stap vooruitgang boek. Ik ben nieuwsgierig naar wat de toekomst zal brengen, maar ik zie weer volop mogelijkheden.”